Τα παθήματα της (κεντρο)αριστεράς

Τη δεκαετία του 80,με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία,η Αριστερά αισθάνθηκε στριμωγμένη στον τοίχο.Και δικαίως.Το ΠΑΣΟΚ ερχόταν ως ένας αντιδεξιός καταρχήν φορέας (Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά),αλλά και ως ένας αριστερός φορέας αλλαγής,με συνθήματα όπως «Ο λαός στην εξουσία» και με πρακτικές που ήθελαν να σηματοδοτήσουν το τέλος του εμφυλίου.Οι αριστεροί,40 χρόνια μετά το τέλος του εμφυλίου,είχαν επιτέλους πρόσβαση στην εξουσία.Ωστόσο το στρίμωγμα ήταν ιδεολογικό-πολιτικό.Αν ένα καινούριο κόμμα πολεμούσε τη δεξιά και τους έδινε πρόσβαση στην εξουσία,ποιός ήταν πλέον ο ρόλος τους;Μήπως θα έπρεπε να γίνουν όλοι ΠΑΣΟΚ λοιπόν και να τελειώνουμε;

Η μάχη δινόταν στα μετώπισθεν.Με καταγγελίες του τύπου «κίβδηλη αριστερά το ΠΑΣΟΚ» και «οικειοπείται τους αγώνες και την ιστορία της αντίστασης».Είχαν δίκιο!Όμως ποιός τους άκουγε;Το ρεύμα ήταν ρεύμα.Παρασύροντας μαζί του αριστερούς,πρώην αριστερούς,σχεδόν αριστερούς κλπ.

Και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και ένα νέο κόμμα,προερχόμενο από την «αυθεντική» αριστερά αυτή τη φορά,ο ΣΥΡΙΖΑ,παίρνει την εξουσία,30 χρόνια μετά.Φυσικά και οικειοπειείται τα απομεινάρια του πάλαι ποτέ βαθύ-εθνικιστικού ΠΑΣΟΚ ,αλλά,επειδή οι εποχές έχουν αλλάξει,δεν διστάζει να οικειοποιηθεί και ένα κομμάτι της εθνικιστικής δεξιάς.Και όλα αυτά στο όνομα της αντίστασης (απέναντι στους κακούς γερμανούς πάλι),στο όνομα της αριστεράς.

Και ερχόμαστε τώρα στους άλλους.Σε αυτούς που,θέλλουν την αλλαγή,σε αυτούς που,ως πρώην αριστεροί ή πρώην ΠΑΣΟΚ ή πρώην κεντρώοι αντιλαμβάνονται τον βαθύ εμπαιγμό.Τον εμπαιγμό ενός κομματικού μορφώματος που,εν ονόματι της αλλαγής και του καινούριου και του ανατρεπτικού,φέρνει ό,τι πιο παλιό και συντηρητικό και παρακμιακό μπορεί να υπάρξει.Ε,λοιπόν αυτοί δεν ξέρουν τι να κάνουν.Καταλαβαίνουν-και ορθώς-ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οικειοποιείται το αίτημα για αλλαγή προς όφελός του.Αλλά τι μπορούν να κάνουν;

Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα.Μόνο να ψελλίζουν μπλα-μπλα κεντροαριστερά,μπλα-μπλα τους εκλέξαμε και τίποτα άλλο.Είναι η ίδια αμηχανία με εκείνη της αριστεράς,όταν σάρωνε το ΠΑΣΟΚ.Άγιες (ή όχι και τόσο άγιες) προσπάθειες ναυαγισμένες.

Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα λοιπόν;
Ίσως και να μπορούν.Αν αποφασίσουν να βάλουν το κεφαλάκι τους στον πάγκο του χασάπη,ίσως και να μπορούν.Θέλουν όμως;Δεν ξέρω!